Gezien en gehoord worden
Kind
Doe ik iets uit liefde of uit angst?
29 apr
Een plotseling inzicht
Soms word ik plotseling getroffen door een inzicht. Zoals dat ik de laatste tijd mijn doen en laten veel door angst laat bepalen.Dat ik kansen mis, dat het leven zoals het bedoeld was aan me voorbijgaat. Bang zijn om tekort te schieten.
Met dat inzicht kwam er ook ruimte in mijn bewustzijn. Om echt de weg te gaan die mijn hart me ingeeft, in plaats van wat ik denk dat mensen van me verwachten. Om zelf de leiding te nemen en te bepalen wat ik nodig heb om een vervullend leven te leiden.Schrijven is bijvoorbeeld essentieel om wat Meer >
Waarom mensen vaak reactief zijn en weinig responsief
19 apr
Als kind hebben de meesten van ons niet van huis uit meegekregen dat we goed zijn zoals we zijn. We werden voorwaardelijk geaccepteerd. Onze ouders hielden van ons, maar reageerden vooral op ons gedrag. Ze misten kennis en vaardigheden. Je kreeg bijvoorbeeld liefde en positieve aandacht als je je ‘goed’ gedroeg. Was je overstuur, dan moest je op de gang afkoelen. Afwijzing is pijnlijk en beangstigend voor een kind. Zeker als ze nog klein zijn willen ze in verbinding zijn.
Vorige week nog zag ik een jongetje van 2.5 of 3 jaar. Bij de kassa was hij aan het huilen en Meer >
Als je kind zichzelf niet kan bezighouden
13 apr
Herken je dit? Je kind gaat op in zijn spel. Zodra je een telefoontje aanneemt, staakt het kind zijn bezigheden. ‘Mama!’Als je iets te doen hebt, heeft je kind je aandacht nodig.
Hoe gaat dit in stamverband?De volwassenen zijn in de weer en de kinderen doen uit zichzelf mee. Of ze spelen met andere kinderen, van verschillende leeftijden.Jean Liedloff beschrijft in haar boek, The Continuum Concept, in het Nederlands Op zoek naar het verloren geluk, over haar leven binnen een Indianenstam.
Baby’s werden gedragen en kregen naar behoefte de borst. Ze huilden daarom weinig. Kinderen draaiden mee in het dagelijks leven. Meer >
Ervaringen met Democratisch Onderwijs (Gastblog)
05 apr
Door Ewout Storm van Leeuwen
Natuurlijke opvang NatuurwijsJe vraagt naar mijn ervaringen met kinderen. Ik heb ze zelf niet, maar ik heb met kinderen gewerkt. Ik ben onder andere twee jaar groepsleider geweest op de naschoolse opvang van een antroposofisch kinderdagverblijf in Amersfoort (Panta Rhei), in 2002 en 2003.Met peuters van 3,5 tot 4 jaar, kleuters van 4 tot 7 en kinderen tot ongeveer 10.Sommige kinderen kwamen er al vanaf dat ze drie maanden waren.Algemene kenmerken: geen gejengel, geen gehuil, geen ruzies. Wel geconcentreerd spelen, wandelen in het bos, buiten spelen (het is gevestigd in het klooster Onze-Lieve-Vrouwe-Ter-Eem), bomen klimmen, Meer >
Leerlingenvervoer is om te huilen
02 apr
Hier ga ik in op de drama’s die leerlingenvervoer met zich meebrengen. Kwetsbare kinderen die soms zelfs in gevaarlijke situaties terecht komen.
Kind loopt over de weg StoringEr was een grote storing toen mijn vader van zijn werk naar huis wilde reizen. Op het station van Zoetermeer ging er geen trein naar Gouda, dus probeerde hij het via een omweg. Via Den Haag naar Leiden. Ook geen verbinding naar Gouda. Toen maar van Leiden naar Rotterdam. Bij Rotterdam Alexander zou vervangend busvervoer zijn.Op het station waren mensen aan het bellen. Zij waren ook gestrand en wisten niet wat ze moesten Meer >
Hoe om te gaan met onrust in de wereld
10 mrt
We kunnen er niet omheen. Onrust en onzekerheid in de wereld, is het nieuwe normaal. Het lijkt wel of we niet meer gewoon ons leven kunnen leiden en dat we ons nu zorgen moeten maken over de nabije toekomst.Hoe geef je je kinderen zo nog een stabiele basis?
Er lijkt geen adempauze meer te zijn. Oorlog, klimaatcrisis. We kunnen ons verpletterd voelen.Het is twee jaar geleden dat er eerste Lockdown in Nederland inging.
Het gewone leven oppakkenBesef dat wat er ook gebeurt in de wereld, er moet eten op tafel komen. De kinderen hebben aandacht nodig.Dat lijkt me een gezonde manier Meer >
In m’n sas in het moeras
17 aug
Optreden Klankkleur
Mijn vader maakt leuke muziek met twee vrienden in een bandje. Die twee muzikanten hebben samen twee zoontjes, acht en zes jaar. Zeven en vijf toen ik ze leerde kennen. Bijzonder om mee te maken want ze zijn bijzonder. Urenlang bezig zijn; de omgeving verkennen en spelen en ravotten zonder ooit een wanklank.
Tijdens een optreden kunnen ze aandachtig zitten luisteren, De jongste haast plechtig. Ze worden ook tijdens de voorstellingen actief erbij betrokken. Zo loopt de jongste tijdens een liedje over een bij zoemend langs, met een wollen bij die hij dan langs de bloemen laat gaan.
Muziek Meer >
Eindelijk! Loopfiets geeft kinderen de lichaamsbeweging die ze nodig hebben
16 nov
Vaak maak ik met mijn vriend wandelingen door Meyendel. Dat is beschermd duinlandschap met een heldere sfeer. Er zijn meertjes en broedplaatsen voor vogels. Maar ook voor konijnen is het er goed toeven. Behalve dan dat ze op hun hoede moeten zijn voor de vos.
In het weekeinde en tijdens vakanties zien we ouders met kleine kinderen.Soms laten zij hun kleintje zelfstandig lopen. Maar dat is een hele opgave, omdat zo’n kindje dit niet gewend is en nauwelijks conditie heeft. Het duurt dan ook niet lang tot het kind alweer in een buggy zit en wordt voortgeduwd door een van Meer >
Drieluik boekpresentatie Petra-Sarah-Iwanjka 15 december bij Wedding
01 dec
De Boekencoöperatie Nederland en Drukkerij Wedding organiseren samen een avond met drie boekpresentaties.
Programma: Elke presentatie duurt 10 min., waardoor er 10 min. is voor vragen uit het publiek. 17:00-17:15 Intro onderstroomboven-boekcoop-wedding (Iwanjka Geerdink / Carin Wormsbecher) 17:20-17:40 Boek presentatie De eenzame rups, Petra Roelofs, bestelbaar via: petraroelofs@hotmail.com 17:40-18:00 Boekpresentatie Wat je niet verteld is, Sarah Morton 18:00-18:20 Boekpresentatie Diagnose Levensklem, geheel herziene editie 2017, Iwanjka Geerdink 18:20-18:30 Ruimte voor vragen aan alle auteurs en afsluiting 18:30-19:00 Ruimte voor napraten
Daarna kan uiteraard voor wie dat wil nog een vervolg in een cafe oid in Harderwijk volgen…
Locatie Wedding: Nobelstraat 16, 3846 CG Harderwijk
Markeer jezelf als ‘Going’ op Meer >
Reflectie op Annie
15 sep
Mijn redacteur, Gerbrand Muller, bracht het boek Annie onder mijn aandacht. Over een moeder en haar zoontje in de greep van de bezetting en de vervolging van de Joden. Gerbrand wilde graag dat ik dit boek las, omdat ik zelf bezig ben met een roman die zich afspeelt in de Tweede Wereldoorlog. Ik zag een beetje op tegen het lezen van dit boek. Het is in briefvorm uitgebracht, daardoor verwachtte ik voortdurend de rode draad kwijt te zullen raken. maar er zit wel degelijk een rode draad in het verhaal, die is zelfs erg duidelijk. Behulpzaam is ook dat de brieven Meer >
Recente reacties