Foto gemaakt op het Zuiderstrand

Februari 2019 kreeg ik plotseling problemen met lopen. Het begon met een bekkenscheefstand en een ontstoken achillespees.
Omdat ik al 5 jaar met een klapvoet loop, waarbij ik met een half uur weer gewoon ga lopen, vermoed ik dat er een dieperliggend probleem is.
Er volgden onderzoeken en vele behandelingen. Langzaam maar zeker ging ik vooruit. Ik had een leuke behandelaar, die mijn vooruitgang aanmoedigde.
Mijn probleem bleek niet mechanisch, maar heeft vermoedelijk met het zenuwstelsel te maken.

Om te revalideren ging ik regelmatig in zee zwemmen. Ik merkte dat het goed was voor mijn zenuwen, dat ik er beter door ging lopen. Mijn motoriek ging vooruit. Pas wanneer er iets mis is met onze gezondheid, ontdekken we wat echt heilzaam is en waar we gelukkig van worden.
Ik ben in mijn element. Het is met niets anders te vergelijken.
Volgens de evolutietheorie kwamen we ook eens uit de zee.


In de zomer 2020 deed ik deze belangrijke ontdekking, wat de zee deed voor mijn herstel. Begin augustus dat jaar kregen we temperaturen boven de 30.
Vardhan, een goede vriend en ik wilden nog een vakantiegevoel ervaren.
Dus we gingen naar het strand, in de buurt van Zuid.
Het was best relax, maar de sfeer klopte net niet helemaal.
We begonnen rond te vragen, waar het rustig was. Ook in de zin van Corona-proof.
We kregen aanwijzingen. 

Het is een geheimtip. Er werd ons op het hart gedrukt het niet rond te vertellen, anders zou het straks vollopen.
Het is een stukje strand waar relatief weinig mensen komen. Vooral mensen die daar in de buurt komen, de locals. De sfeer is daardoor erg ontspannen.
Veel mensen komen daar met hun hond.

Daarnaast zag ik ouders en kinderen die met elkaar in harmonie waren. Kinderen die opgingen in hun spel en in de omgeving. 

Vardhan ging ook de zee in. Het water was puur en tintelend. Tijdens de warme dagen was het water blauw, zo schoon was het.
Het was niet alleen genieten van de nazomer. We werden er ook sterker door.
De negatieve emoties die we onbewust vasthielden, werden weggespoeld.
Het gaf helderheid. Bijna altijd kwamen we opgeruimd bij het strand vandaan.
Zowel het zwemmen als het lopen door het mulle zand, op blote voeten, blijkt goed voor mijn zenuwbanen. Voilà, ik loop beter. Het verschil is opvallend. Een zwemsessie is als een volwaardige behandeling. 😉
Soms was de wind te sterk om veilig te zwemmen en dan namen we alleen een zeebad, in het ondiepe water.

Gelukkig is het heel de maand september het water nog warm genoeg om te zwemmen.
Het hoeft echt geen 30 graden te zijn. 20 is ook lekker. In het laatste geval zie ik ook vooral echte zeeliefhebbers.

Zie hier het verband. Steeds meer kinderen kampen met motorische problemen. De motoriek gaat achteruit. Voor hen is een natuurlijke omgeving heilzaam en zelfs noodzakelijk.
Gaan ze al naar school, dan heb je de weekenden en de woensdag middagen nog.
Is een strand echt niet haalbaar, omdat je bijvoorbeeld te ver weg woont?
Probeer dan een natuurspeeltuin, of een bos.

Ook daar kan een kind oerkracht en onvoorwaardelijke vreugde ervaren.

(Disclaimer: Hoewel Nederlandse stranden relatief veilig zijn, is het toch opletten.
Kleine kinderen moeten voortdurend in de gaten worden gehouden. Rustig een boek lezen is er dan niet bij, zoals ouders van kleine kinderen al hebben ervaren. Er raken nog steeds tientallen kinderen zoek als het druk is op het strand. Gelukkig blijkt een kind dat zijn ouders uit het oog heeft verloren, zelden het water op te zoeken. Het zal proberen de ouders terug te vinden.
De reddingsbrigade kan helpen als een kind onverhoopt zoek is geraakt. )

Wil je dat ik met je meekijk? Ik heb talloze voorbeelden gezien van een natuurlijke habitat voor een kind en hoe ouders die kunnen creëren. Dat blijkt niet utopisch of ver van je bed, maar juist eenvoudig en binnen handbereik. Letterlijk, als je bijvoorbeeld je baby in een draagdoek of ergonomische draagzak meeneemt, in plaats van in een wagentje. Zo ben je in verbinding, ook als je niet actief met je baby bezig bent.

kind-zijn@kpnmail.nl
Tel: 06-83992975

In mijn boek Wat je niet verteld is, beschrijf ik hoe we kinderen (juist in deze maatschappij) gezond en natuurlijk kunnen laten opgroeien.

Misschien ben je nog in vakantiestemming. Blokkeer toch de avond van 19 september in je agenda. Dan geef samen met twee andere sprekers een lezing.

aankondiginglezingenavond19september2022Utrecht

Gio Vogelaar
Werkte als gymnastiekdocent, recreatiesportbegeleider, pedagogisch medewerker op een leefgroep en als schoolmaatschappelijk werker op een internaatschool. Het meest heeft hij geleerd van de kinderen en jongeren met wie hij werkte. Ze hielden hem regelmatig een spiegel voor over zijn eigen soms hypocriete gedrag. Als hij hen serieus nam en aandacht had voor hun verhaal en wensen, ontstond er pas echt contact. Wat je aandacht geeft, groeit! Dus kijkt Gio vooral naar de talenten en kwaliteiten van kinderen en jongeren. Zijn wens is een liefdevolle, gezonde samenleving, zonder etiketten als ADHD, Autisme, ODD et cetera, waar iedereen de ander aanvaardt zoals ie is en dat begint bij leren houden van jezelf! Dat is wat we kinderen zouden dienen te  leren. www.jeugdzorgvuldig.nl

Sarah Morton vertelt hoe ze als zesjarige is gediagnosticeerd met autisme. Haar jeugd is grotendeels bepaald door deskundigen die haar steeds de verkeerde weg wezen. Op het speciale onderwijs kreeg ze een 24-uurszorgindicatie. Met steun en hulp van mensen die wel in haar geloofden, kon zij een zinvol en zelfstandig leven opbouwen. Zij woont nu op zichzelf en heeft inmiddels zes boeken op haar naam staan en een website opgericht waarmee ze opkomt voor mensen die klem zitten, met name kinderen: www.dus-sarah-morton.info en www.afwijkend-en-toch-zo-gewoon.nl

Zij geeft kinderen hun stem terug en kan hun behoeften en ervaringen vertalen aan de opvoeders. De gevoelens, overtuigingen en patronen in een gezin, ziet of voelt zij meestal snel. Zij helpt de band tussen ouders en kinderen te herstellen en de liefde terug te brengen in een gezin. Haar boeken neemt ze mee naar de lezing.

Peggy Schut is pedagoog en ervaringsdeskundige op het gebied van anders denken en leren. Ze is vanuit het excellentie programma van haar studie gespecialiseerd in een andere, meer positieve kijk op ADHD, autisme, dyslexie en hoogbegaafdheid. Omdat ze veel mensen in haar omgeving kent met de diagnoses ADHD, autisme, dyslexie en hoogbegaafdheid is ze zich hier steeds meer in gaan verdiepen. Ze vond het altijd al vreemd dat deze labels enkel worden gezien als stoornissen of ernstige problemen, want zij vindt mensen met deze labels juist erg creatief en talentvol. Ze heeft veel ervaring met mensen met deze “labels” en coacht en begeleidt jongeren en volwassenen vanuit haar eigen bedrijf, de Creatieve Chaoot. Haar lezing gaat over de positieve kanten van deze labels en wat daarover is onderzocht en geeft inzicht in de andere manier van denken wat bij dit ‘creatieve en chaotische’ type mens hoort. creatievechaoot.wordpress.com


Drie lezingen voor 10 euro. Dompel je onder in inspiratie. Alles is mogelijk. Een fijne band met je kind. Als je vertrouwen hebt in je kind, krijgt het vertrouwen in zichzelf.

Je kunt je aanmelden via giovogelaar@hotmail.com