Gezien en gehoord worden
Ouders
Waarom je een baby moet voeden als het honger heeft
31 jan
Het voeden van een baby lijkt het simpelste wat er is. Het kind voeden als het honger heeft en stoppen als het verzadigd is.De praktijk blijkt weerbarstig en er worden vaak tegenstrijdige adviezen gegeven.Bijvoorbeeld een baby voeden volgens een schema, zonder rekening te houden met wanneer het honger krijgt.
AlarmHet lijkt een ontzettend open deur, maar als een baby schreeuwt van de honger en wild met zijn armen zwaait, dan heeft die dringend voedsel nodig. Het is al alarm.Lees ook: clusterenLanger wachten is zelfs schadelijk voor zijn gezondheid. Een baby heeft zeer regelmatig voeding nodig, voor zijn relatief grote en Meer >
Laat kinderen niet in de kou zitten!
09 jan
Nu het hartje winter is en er vaak een gure wind waait, moet mij iets van het hart. Vaak zie ik baby’s en peuters verkleumen in een buggy of wandelwagen. Omdat zij stilzitten, is voor hen de gevoelstemperatuur veel lager dan voor de ouders die achter de wagen lopen.
Bijna iedereen weet dat je het warmer krijgt wanneer je beweegt. Daarom zie je zelfs in de winter nog joggers in een korte broek. Ze lijken geen last te hebben van de kou.
Stilzitten als het vriestBuiten stilzitten als het vriest is niet behaaglijk. Binnen de kortste keren verstijf je van de kou. Daarom gaan ook weinig mensen op een terras Meer >
Waarom ik de knuffelpiemel wel pedagogisch verantwoord vind.
14 sep
Nu eens een wat luchtiger en vrolijker onderwerp. Op sommige NederlandseKermissen is er sinds het voorjaar een ‘nieuw’ fenomeen.De pluche piemel heeft nu ook zijn voeten op Nederlandse bodem gezet. In België heb ik ze al vaker gezien, al jaren geleden.In Nederland verschenen ze op steeds meer Kermissen. Het balletje ging rollen. 😉
In Belgie is de knuffelpiemel al jaren een bekend fenomeen. Foto gemaakt op Kermis st NiklaasVan de zomer was ik op doorreis met een goede vriend. Voor een nacht, vonden we een Ibishotel in St Niklaas, een dorpje in België. We vonden ook iets anders. In een Meer >
Niemandsland
02 jun
Ik kan me nog herinneren dat ik samen met mijn tante in de Spin ging. Een kermisattractie waarbij je in het rond wordt geslingerd.Alleen vlak voor de start durfde mijn tante niet meer. De veiligheidsstang was al vastgeklikt.“Meneer!”, riep ze naar de man die de attractie bediende. Eerst keek hij alleen op. “Ik wil eruit!”, riep ze beslist.Het was menens. Hij liet haar eruit. Zelf heb ik nog een leuke ‘rit’ gehad. Mijn punt is, dat baby’s en peuters ook vaak rond worden geduwd, in een situatie die ze niet aandurven.Zij roepen ook vaak dat ze eruit willen. Niet altijd Meer >
Hoe help je een kind met een driftbui
20 mei
Driftbuien bij peuters zijn een bekend fenomeen. Het onderwerp is dus niet origineel, maar wel van belang. Juist omdat het zo algemeen voorkomt.Een algemeen geaccepteerde opvatting is dat driftbuien bij de ontwikkeling van het kind horen.
Photo by Arwan Sutanto on Unsplash
Noot van mij: Van nature zijn kinderen zonnig, levendig en nieuwsgierig en hebben ze een heldere blik.In deze maatschappij kan die zon soms overschaduwd worden. We kunnen kinderen helpen zodat hun levensenergie blijft stromen en het licht in hun ogen blijft schijnen.Veel gedragingen worden gezien als normaal. Dat het normaal is betekent nog niet dat het gezond is om dol Meer >
Ben je verbonden met je kind?
01 dec
De band die je met je kind voelt, kan een gevoelig onderwerp zijn. Het bepaalt grotendeels het gezinsleven en de ontwikkeling van het kind. Bij sommige ouders is die band met hun kind er vanzelf. Anderen moeten die bewust opbouwen. En allebei is ok. Een baby leeft volledig in het nu, heeft geen vergelijk. Geen beeld van hoe het zou moeten zijn. Natuurlijk heeft die wel instinctieve behoeften, zoals warmte en lichaamscontact.
Photo by Josh Willink: https://www.pexels.com/photo/man-carrying-a-baby-286625/ Je bent verbonden of nietWat mij opvalt is dat ouders of verbonden zijn met hun kind, of niet. Meestal niets ertussenin. Het komt wel Meer >
Hoe ik leerde hoepelen. Impressie van Kinderfestival
30 sep
Deze zomer was ik op een festival voor kinderen. Via Hein, een gezamenlijke vriend was ik last minute uitgenodigd.Het programma was volgeboekt maar ik kon meedraaien en tevens mijn boek Wat je niet verteld is presenteren.
Samen met mijn goede vriend Vardhan ging ik ernaartoe. Het was ruim 2 uur rijden. We namen de tent mee. Het was nog spannend of we op tijd zouden komen. Een oude dame voor wie hij mantelzorger is was de nacht van donderdag op vrijdag gevallen en moest voor controle naar het ziekenhuis. Dat melde ze pas toen hij al onderweg was. Het personeel Meer >
Bericht Afwijkend en toch zo gewoon
12 sep
“Ik heb geen moeite met verandering maar met mensen die mij proberen te veranderen.”
Sarah Morton.
Na vele maanden geduld en hard werken.De heruitgave Afwijkend en toch zo gewoon komt uit!
Samenvatting:Sarah Morton leeft in haar prille jeugd met het gevoel dat ze een gewoon,alleen wat eigenzinnig kind is. Haar omgeving ziet echter dat haar gedragafwijkt van dat van de meeste andere kinderen. Wanneer de diagnose: ’autisme’er is, had dat zekerheid moeten geven, en een basis om adequaat methaar om te gaan. In plaats daarvan komt er angst, afwijzing en langzaamtouwtrekkerij op gang. Geen basisschool durft haar nog toe te laten, nu zehet etiketje Meer >
Hier had een artikel gestaan (Fijne vakantie!)
01 jul
Ik had een column willen schrijven over de invloed van de zee op ons welzijn en vooral die van kinderen. Het lukt me niet om nu een volledig artikel te schrijven.
Wel wens ik jullie een fijne vakantie!
Wellicht geen originele tip: We wonen in een land die aan de zee ligt. Maak er gebruik van. Behalve dat je de zomer zo bewust ervaart, doet het nog veel meer voor je. Het verfrist lichaam en geest. Het geeft energie.Het strand is een van de weinige plekken waar kinderen nog in hun element zijn. Ze gaan op in het Meer >
Oeps. Mijn opvoedkundige bloopers
22 jun
Wie heeft het niet meegemaakt? Je zegt of doet iets, en al snel merk je dat er iets niet klopt. Een moment later verschijnt er een blos van gene.
Ik doe hier aan zelfreflectie. Ook ik glij wel eens uit. Hieronder deel ik mijn Bloopers in de omgang met kinderen.
Leren schrijvenIk was 19. Mijn zusje van toen 6 jaar had interesse in leren lezen en schrijven, maar de vrije school begon daar pas mee als kinderen 7 waren. Op een ochtend, tekende ze letters op papier. Ze vroeg: “staat er …?”Haar voor- en achternaam.Ik begon letterlijk Meer >
Recente reacties