Gezien en gehoord worden
Berichten tagged behoeften
Om gelukkig te kunnen zijn, moeten ‘negatieve’ gevoelens ook de ruimte krijgen
16 jun
Last van visioenen waarin veel behang voorkomt? Je bent niet de enige. Je wilt jezelf zien als een geduldige en koesterende ouder. Je wilt je kinderen positief opvoeden.Waarom je toch dingen roept die niet helpen en waarvan je je had voorgenomen die nooit tegen je kinderen te zeggen, daar ga ik in dit artikel op in.
Positief opvoedenKinderen positief benaderen en motiveren, weinig mensen zullen het belang hiervan ontkennen. Voor hun zelfvertrouwen en om op te groeien tot stabiele volwassenen.Zoals met bijna alles, is er ook een keerzijde.
Mijn kanttekening over ‘positief opvoeden’ is dat onplezierige gevoelens er niet meer mogen Meer >
Kinderen en winkelen, een precaire combinatie
08 jun
Zenuwachtige momenten in de winkel
foto door Nick Pandev op Flikkr
Iedereen met jonge kinderen maakt het wel eens mee. Het kind is vermoeid en geprikkeld. Toch moet je echt nog even naar de winkel, omdat de koelkast bijna leeg is. Snel het kind in de auto. De veiligheidsgordel vastklikken en gaan.Zodra kind in het winkelwagentje zit, begint het al. ‘Ik wil naar huis.’Het kind is al bekaf voordat het boodschappen doen goed en wel is begonnen. Met een strak gezicht zeg je dat dit (eten halen) echt even moet gebeuren.
Het lijkt logisch om in een snelvaart door de winkel Meer >
Liefde is wat we zijn, vervolg
02 jun
Liefde is wat we in essentie zijn. We hoeven het niet te leren, we zijn ermee geboren.Alleen dat zijn we vergeten.Leven vanuit onvoorwaardelijke liefde, maakt dat we andere keuzes maken.
In mijn vorige artikel had ik aangekondigd wat voorbeelden te geven hoe je rustig aanwezig kunt zijn.
Photo by Jakob Owens on Unsplash Rustige aandachtIk was op een bijeenkomst voor Centraal Wonen. In de speelhoek van de centrale woonkamer waren twee kleine kinderen in de weer. Een kleuter en een peuter. Ze waren op hun gemak, alsof ze hier woonden. In werkelijkheid was de bijbehorende moeder kandidaat. Zij zat in de kring en had Meer >
Kun je je kind geven wat je zelf niet hebt gekend?
11 mei
Foto door Tim Mossholder
Wat wil je je kind meegeven?
Vaak wordt gezegd dat je een ander alleen kunt geven wat je zelf ook hebt ontvangen. Voor velen is dit pijnlijk. Ze willen hun kinderen een betere jeugd geven dan ze zelf hebben gehad.Gelukkig hebben de meesten van ons geen rotjeugd gehad. Het was een mengeling van fijne en nare momenten. We kunnen beginnen met de gelukkige herinneringen. Wat uit je eigen jeugd wil je je kinderen wél meegeven? Samen een gezelschapsspel doen, stoeien, of een wandeling aan het strand?
Er werd van ons gehouden, maar het was voorwaardelijk. Zo gingen Meer >
Waarom mensen vaak reactief zijn en weinig responsief
19 apr
Als kind hebben de meesten van ons niet van huis uit meegekregen dat we goed zijn zoals we zijn. We werden voorwaardelijk geaccepteerd. Onze ouders hielden van ons, maar reageerden vooral op ons gedrag. Ze misten kennis en vaardigheden. Je kreeg bijvoorbeeld liefde en positieve aandacht als je je ‘goed’ gedroeg. Was je overstuur, dan moest je op de gang afkoelen. Afwijzing is pijnlijk en beangstigend voor een kind. Zeker als ze nog klein zijn willen ze in verbinding zijn.
Vorige week nog zag ik een jongetje van 2.5 of 3 jaar. Bij de kassa was hij aan het huilen en Meer >
Als je kind zichzelf niet kan bezighouden
13 apr
Herken je dit? Je kind gaat op in zijn spel. Zodra je een telefoontje aanneemt, staakt het kind zijn bezigheden. ‘Mama!’Als je iets te doen hebt, heeft je kind je aandacht nodig.
Hoe gaat dit in stamverband?De volwassenen zijn in de weer en de kinderen doen uit zichzelf mee. Of ze spelen met andere kinderen, van verschillende leeftijden.Jean Liedloff beschrijft in haar boek, The Continuum Concept, in het Nederlands Op zoek naar het verloren geluk, over haar leven binnen een Indianenstam.
Baby’s werden gedragen en kregen naar behoefte de borst. Ze huilden daarom weinig. Kinderen draaiden mee in het dagelijks leven. Meer >
Het verschil tussen emotionele verwaarlozing en affectieve verwaarlozing
19 mrt
Een pijnlijk onderwerp, ik weet het. Omdat veel mensen er echter mee te maken hebben (gehad), moet het toch gezegd.
Affectieve verwaarlozing en emotionele verwaarlozing worden, vaak halen mensen ze door elkaar. Toch is er niet alleen een gradatieverschil, maar een wezenlijk verschil.
Emotionele behoeftenEmotionele verwaarlozing betekent dat de ouders (onbedoeld) weinig oog hebben voor de emotionele behoeften van hun kind. Ze kunnen hun kinderen niet echt bij staan als ze verdriet hebben of teleurgesteld zijn. Ze vragen hun kinderen niet hoe hun dag was. Een baby of peuter die zich heeft bezeerd, krijgt afleiding in plaats van troost. Dit is Meer >
Een kind leiden of een kind lijden?
28 dec
In opvoedland brandt de discussie over hoe met kinderen om te gaan steeds feller los. Begrenzen of juist vrijlaten? Autoritair of juist democratisch? Veel mensen (vooral degenen met een hoger bewustzijn) geloven dat autoritair opvoeden kinderen beschadigt en de band tussen ouders en kind vernielt. (1)
Mijns inziens ligt het ook erg aan de situatie hoe je het beste een kind kunt benaderen. Ook op het moment dat je gezag toont, kun je liefdevol, geduldig en respectvol blijven naar kinderen. Een kind leiding geven vanuit je hart. ‘Autoritair’ hoeft niet gelijk te staan aan ‘mishandelend’ of ongenadig. Het beeld van kinderen Meer >
Leef je eens in deze kinderen in…
08 aug
Deze voorbeelden zijn gebaseerd op wat ik zoal om me heen heb gezien en gehoord.
Verhaal 1: Hij heeft pas leren fietsen. In een bocht gaat hij onderuit. Zijn knie schaaft langs de grond. De pijn is fel en hevig. Het eist hem helemaal op. Hij barst in tranen uit van schrik en pijn. Troost zoekend strekt hij zijn armen uit. “Wat heb ik nou gezegd, niet zo hard door de bocht! Dat kun je nog niet”, roept zijn moeder boos en geschrokken. Hij blijft huilen. “Pleister!” jammert hij. “Die heb ik niet. Opstaan nu”. Zijn moeder tilt zijn fiets op Meer >
Buggyloze zondag
13 feb
Ze lijken niet meer weg te denken uit gezinnen met jonge kinderen. Een Brits onderzoek vertelt dat baby’s en peuters tot drie jaar gemiddeld twee uur per dag in een buggy zitten. Het onderzoek observeerde 2.722 Britse ouders.
Waar baby’s ooit nog gedragen werden en kleine kinderen nog zelf liepen, worden ze nu frontaal door het verkeer geduwd, op uitlaatgashoogte. Zij hebben daar niets over te zeggen. Zo is een hele generatie pedagogisch comfort-kinderen ontstaan.
De leeftijd dat kinderen in de buggy moeten, wordt steeds verder opgerekt. Van baby’s die nog niet op eigen kracht kunnen zitten, tot kleuters. ‘Van 0 tot 5 jaar’ Meer >
Recente reacties