We kunnen er niet omheen. Onrust en onzekerheid in de wereld, is het nieuwe normaal. Het lijkt wel of we niet meer gewoon ons leven kunnen leiden en dat we ons nu zorgen moeten maken over de nabije toekomst.
Hoe geef je je kinderen zo nog een stabiele basis?

Er lijkt geen adempauze meer te zijn. Oorlog, klimaatcrisis. We kunnen ons verpletterd voelen.
Het is twee jaar geleden dat er eerste Lockdown in Nederland inging.

Het gewone leven oppakken

Besef dat wat er ook gebeurt in de wereld, er moet eten op tafel komen. De kinderen hebben aandacht nodig.
Dat lijkt me een gezonde manier om ernaar te kijken.

Nieuwsdieet

Zet je gezin op een nieuwsdieet. Bijvoorbeeld eens per dag het nieuws checken en liever niet onder het eten of vlak voor kinderbedtijd.
De hele dag geconfronteerd worden met rampen, trekt kinderen en volwassenen uit het hier en nu.
Het blijkt dat het kinderen angstig maakt. Ze slaan aan het piekeren.
Daarnaast schept het nieuws een vaak eenzijdig beeld. Dat is weer een andere discussie.

Het zou geen slecht idee zijn als het jeugdjournaal ook een kijkwijzer krijgt. Hoewel de meest schokkende beelden worden weggelaten, blijft de inhoud in grote lijnen hetzelfde.
Weliswaar komen er op het jeugdjournaal vaak leuke wetenswaardigheden voorbij.

Kinderen betrekken

Kinderen voelen natuurlijk wel aan als er iets aan de hand is. We moeten hen niet helemaal afschermen, maar de informatie doseren. Hen betrekken op een manier dat ze er iets mee kunnen.
Bijvoorbeeld samen geld geven aan Giro 555 of spullen doneren voor vluchtelingen. Of samen bloemen zaaien voor de honingbij.
Erover praten kan ook opluchten. Het uitleggen op hun niveau.

In het klein kun je dus zeker bijdragen aan en gezondere en liefdevollere wereld.
Maar we zijn met 7 miljard mensen, dus je invloed blijft beperkt.

Praktijkvoorbeeld

In het boek Eenvoudig opvoeden van Kim John Payne, staat een voorbeeld over een jongen van acht, James die last had van slaapproblemen en buikpijn. Daarnaast was hij een moeilijke eter. Hij vond het moeilijk om met leeftijdsgenoten om te gaan, maar met volwassenen sprak hij zelfverzekerd.
Hij vermeed risico’s en had pas onlangs leren fietsen.
In de auto gaf hij steeds aanwijzingen, als een verkeersregelaar.

De auteur, die gezinscounselor is, leerde het gezin kennen. De ouders waren maatschappelijk erg betrokken. Thuis stond de televisie voortdurend aan, of ze nu wel en niet keken. Het kind kon er dus niet aan ontsnappen. Vooral milieuproblemen werden tot in het detail besproken. Hun zoon kon overal over meepraten. De ouders waren best trots op wat hij wist en dat ze hem opvoedden tot een betrokken burger. Een kleine activist. Maar in werkelijkheid werd hij een zorgelijk mannetje.
De ouders gingen dus samen met de counselor kijken naar de dagindeling van hun zoon. Ze beperkten de toegang tot het nieuws en andere volwassenzaken.
Met veel toewijding pakten ze ook andere gewoontes aan. Discussies over politiek en andere zorgen voerden ze nu als James al naar bed was. Het was echt een moment voor de ouders samen.
Al na een paar weken ging James beter slapen en was hij minder nerveus. Hij kreeg een gezonde eetlust. Hij ging in de weer met hutten bouwen en andere activiteiten die kinderen doen. Hij zocht contact met andere kinderen en met een jongen kreeg hij een hechte vriendschap.
Zijn leefwereld werd groter, juist door de mediastroom in te dammen.
De twee TV’s waren ook al weggedaan. De ouders hadden daar meer moeite mee gehad dan hun zoon. Doordat James meer een leven kon leiden dat bij zijn leeftijd paste, kon hij gelukkiger kind zijn.
Voor mij is het bijna magisch om te zien wat voor positieve veranderingen en ontwikkelingen een kind door kan maken en hoe hij kan opbloeien.

Zelf was ik van mijn elfde tot mijn vijftiende nogal zorgelijk en zwaar op de hand als het om wereldproblemen ging. Daar groeide ik min of meer overheen door een vrolijk contact met klasgenoten.

Ouders en leerkrachten hebben verantwoordelijkheid om het leefklimaat van kinderen te beschermen. Als een soort poortwachter. Probeer het eens en zie wat er gebeurt.

Heeft u hierbij persoonlijk advies nodig?
Neem gerust contact op.

0683992975

redactie@dus-sarah-morton.info