Gezien en gehoord worden
Ouders
Ervaringen met Democratisch Onderwijs (Gastblog)
05 apr
Door Ewout Storm van Leeuwen
Natuurlijke opvang NatuurwijsJe vraagt naar mijn ervaringen met kinderen. Ik heb ze zelf niet, maar ik heb met kinderen gewerkt. Ik ben onder andere twee jaar groepsleider geweest op de naschoolse opvang van een antroposofisch kinderdagverblijf in Amersfoort (Panta Rhei), in 2002 en 2003.Met peuters van 3,5 tot 4 jaar, kleuters van 4 tot 7 en kinderen tot ongeveer 10.Sommige kinderen kwamen er al vanaf dat ze drie maanden waren.Algemene kenmerken: geen gejengel, geen gehuil, geen ruzies. Wel geconcentreerd spelen, wandelen in het bos, buiten spelen (het is gevestigd in het klooster Onze-Lieve-Vrouwe-Ter-Eem), bomen klimmen, Meer >
Leerlingenvervoer is om te huilen
02 apr
Hier ga ik in op de drama’s die leerlingenvervoer met zich meebrengen. Kwetsbare kinderen die soms zelfs in gevaarlijke situaties terecht komen.
Kind loopt over de weg StoringEr was een grote storing toen mijn vader van zijn werk naar huis wilde reizen. Op het station van Zoetermeer ging er geen trein naar Gouda, dus probeerde hij het via een omweg. Via Den Haag naar Leiden. Ook geen verbinding naar Gouda. Toen maar van Leiden naar Rotterdam. Bij Rotterdam Alexander zou vervangend busvervoer zijn.Op het station waren mensen aan het bellen. Zij waren ook gestrand en wisten niet wat ze moesten Meer >
Hoe om te gaan met onrust in de wereld
10 mrt
We kunnen er niet omheen. Onrust en onzekerheid in de wereld, is het nieuwe normaal. Het lijkt wel of we niet meer gewoon ons leven kunnen leiden en dat we ons nu zorgen moeten maken over de nabije toekomst.Hoe geef je je kinderen zo nog een stabiele basis?
Er lijkt geen adempauze meer te zijn. Oorlog, klimaatcrisis. We kunnen ons verpletterd voelen.Het is twee jaar geleden dat er eerste Lockdown in Nederland inging.
Het gewone leven oppakkenBesef dat wat er ook gebeurt in de wereld, er moet eten op tafel komen. De kinderen hebben aandacht nodig.Dat lijkt me een gezonde manier Meer >
In m’n sas in het moeras
17 aug
Optreden Klankkleur
Mijn vader maakt leuke muziek met twee vrienden in een bandje. Die twee muzikanten hebben samen twee zoontjes, acht en zes jaar. Zeven en vijf toen ik ze leerde kennen. Bijzonder om mee te maken want ze zijn bijzonder. Urenlang bezig zijn; de omgeving verkennen en spelen en ravotten zonder ooit een wanklank.
Tijdens een optreden kunnen ze aandachtig zitten luisteren, De jongste haast plechtig. Ze worden ook tijdens de voorstellingen actief erbij betrokken. Zo loopt de jongste tijdens een liedje over een bij zoemend langs, met een wollen bij die hij dan langs de bloemen laat gaan.
Muziek Meer >
Eindelijk! Loopfiets geeft kinderen de lichaamsbeweging die ze nodig hebben
16 nov
Vaak maak ik met mijn vriend wandelingen door Meyendel. Dat is beschermd duinlandschap met een heldere sfeer. Er zijn meertjes en broedplaatsen voor vogels. Maar ook voor konijnen is het er goed toeven. Behalve dan dat ze op hun hoede moeten zijn voor de vos.
In het weekeinde en tijdens vakanties zien we ouders met kleine kinderen.Soms laten zij hun kleintje zelfstandig lopen. Maar dat is een hele opgave, omdat zo’n kindje dit niet gewend is en nauwelijks conditie heeft. Het duurt dan ook niet lang tot het kind alweer in een buggy zit en wordt voortgeduwd door een van Meer >
De ogen van een kind
26 aug
De kindertijd
De kindertijd spreekt tot de verbeelding. Er is veel over geschreven en studie van gemaakt. We zijn allemaal ooit kind geweest. Velen herinneren zich hun kindertijd als de meest onbezorgde periode in hun leven. Buitenspelen, in het moment zijn, nog weinig verplichtingen.
Natuurlijk moesten we van alles en bestond de kindertijd niet alleen uit onbekommerde blijdschap, maar het leven was nog redelijk eenvoudig. Het meeste werd voor ons geregeld en daar hoefden we zelf niet over na te denken. Ook zelf heb ik de eerste tien jaar van mijn leven als vrij onbezorgd ervaren. Uiteraard hoor ik ook andere Meer >
Kostbare momenten
28 jun
Op een festival dat ik onlangs bijwoonde (voor de publicatie van het nieuwste boek van een vriend van mij) waren een paar professionele straatdansers. Een klein meisje van een jaar of twee, deed spontaan mee en had duidelijk plezier. Zij was volop aan het dansen en imiteerde de professionals. Dit maakte het gebeuren pas echt feestelijk. Het is mij veel duidelijker bijgebleven dan het boek waar het festival om draaide. 😉
Later sprak ik de moeder, terwijl het meisje vrolijk rondliep. Ik zei hoezeer ik ervan genoot om een kind gelukkig en vrij te zien en dat er een open en harmonieus contact Meer >
Pijn bij kinderen
18 mrt
Een paar keer in mijn leven heb ik bloed moeten laten prikken.
BloedprikkenHet gebeurt regelmatig, dat ik tijdens het wachten een kind hoor huilen en schreeuwen. Wat nogal logisch is, want zo’n dikke naald doet flink pijn. En kleine kinderen ervaren pijn heel anders dan oudere kinderen en volwassenen. Ergerlijk is dat in veel gevallen ‘opvoeders’ en soms ook de assistent(e) beginnen te lachen om de reactie van het kind. Terwijl het kind huilt of schreeuwt van schrik, pijn of woede, vermaken volwassenen zich om de stress van het kind. Misschien denken ze hun kinderen te helpen om te relativeren, Meer >
In Utero
09 mrt
Al een paar maanden geleden had ik gehoord van de documentaire In Utero. (1)
Andere kijk op autisme en ADHDGio Vogelaar (2), met wie ik vaak lezingen geef, was heel enthousiast over deze documentaire. Hij is veel bezig met op een andere manier kijken naar kinderen met labels als ADHD en Autisme. Door hen niet te zien als kinderen die een probleem vormen, maar wel problemen ervaren met de samenleving zoals die nu is.
OverlevingsmechanismenDoor de stress en signalen die het kind meekrijgt, ontwikkelt het in de baarmoeder al overlevingsmechanismen die later vaak gelabeld worden met autisme, ADHD of ODD. Meer >
Hoe veilig is een kind in een buggy/wandelwagen?
23 jan
Buggy’s en wandelwagens, ze lijken niet meer weg te denken uit het straatbeeld. Het lijkt veilig, een kind in de riemen zetten, maar is dat ook zo?
Enkele uren per dagBlijkens onderzoek zitten sommige kinderen enkele uren per dag ingesnoerd, en daar lijden ze onder. Het kan zelfs een lichamelijke en geestelijke kwelling worden. Geen wonder wanneer zulke kinderen ziek worden, dikwijls zichtbaar: ze zien er verkommerd uit en in plaats van lachen vertonen ze dikwijls een grimas op hun gezicht.
Als kinderen aangeven dat ze eruit willen, worden ze niet zelden genegeerd of krijgen ze een snauw. ‘Nee, want dan loop Meer >
Recente reacties