Kinderen en winkelen, een precaire combinatie

Zenuwachtige momenten in de winkel

Iedereen met jonge kinderen maakt het wel eens mee. Het kind is vermoeid en geprikkeld. Toch moet je echt nog even naar de winkel, omdat de koelkast bijna leeg is. Snel het kind in de auto. De veiligheidsgordel vastklikken en gaan.
Zodra kind in het winkelwagentje zit, begint het al. ‘Ik wil naar huis.’
Het kind is al bekaf voordat het boodschappen doen goed en wel is begonnen. Met een strak gezicht zeg je dat dit (eten halen) echt even moet gebeuren.

Het lijkt logisch om in een snelvaart door de winkel te gaan, de spullen te pakken die je nodig hebt en hup door naar de kassa. Dan heb je het maar achter de rug. Maar zo werkt het niet helemaal.
Onvermijdelijk volgt een scene. Kind overstuur, huilen en schreeuwen, jij zenuwachtig. Wat zullen omstanders wel niet denken?
Misschien heb je zelf de neiging om overstuur te raken, overmatig te sturen.

‘Sst, we zijn in een winkel. Mensen kijken naar je.’
Begrijpelijk, je wilt niet dat mensen denken dat je je kind geen manieren bijbrengt.
Toch draagt dit sussen weinig bij. Zeker als je kind nog in de eenkennigheidsfase zit, kan dit het gevoel van onveiligheid vergroten.
Ik zie vaak dat (ook liefhebbende) ouders uit verbinding gaan, zodra het kind een kik geeft.

In contact blijven, ook als winkelend publiek naar je kijkt

Een vermoeid kind heeft vooral behoefte aan rust en nabijheid, niet aan gehaast.
Neem dus even de tijd voor je kind.
Wat betreft winkelend publiek, de meesten begrijpen wel dat ieder kind z’n ‘momenten’ heeft.
Je bent echt niet de enige ouder die dit overkomt, al lijk je om je heen vooral rustige kinderen te zien. Laat de ogen op je gericht voor wat het zijn.
En wie weet leven sommigen mensen ook mee, omdat ze het herkennen.  

Je kunt in contact blijven met je kind, terwijl je boodschappen doet. Het is immers geen militaire operatie, dus zoveel concentratie kost het ook weer niet.

Betekenis geven aan boodschappen doen

Als je kinderen erbij betrekt, dan krijgt boodschappen doen betekenis voor hen. Als ze maar worden rondgereden, zien ze vooral veel onbekende mensen, in een lawaaierige en felverlichte omgeving.
Stel dat je zelf wordt meegevoerd naar een rumoerige plek, met felle lichten, waar mensen haastig door elkaar heen lopen. Waar niks je bekend is. Niemand legt iets uit, je hebt nergens houvast aan. Je hebt geen invloed op wat er met je gebeurt. Je weet niet waar je bent. Je krijgt geen antwoord op je vragen en je verwarring. Is er misschien iets aan de hand? Is er gevaar? Ik zou de neiging hebben om mezelf in veiligheid te brengen.

Balans

Het is belangrijk voor een kind om te weten waar het aan toe is. Wat gaan jullie doen en wat wordt er verwacht? Hoelang gaat het ongeveer duren?
Balans is belangrijk. Wat nu eenmaal moet gebeuren afsluiten met bijvoorbeeld een bezoek aan de speeltuin. Het vooruitzicht zal een kind motiveren om zich nog even netjes te gedragen. Vrij spelen helpt om zich op een gezonde manier te ontladen.

Hun weg vinden in de supermarkt

Alleen via de ouders, het gezin kan de winkel een vertrouwde plek worden. Tot mijn vreugde zie ik vaak kinderen van zo te zien amper twee jaar, die zelf mogen lopen en hun weg vinden in de winkel. Onder toeziend oog van mama en papa. Kleintjes die meelhelpen met groenten en fruit afwegen en yogurt in de kar leggen.
Hoe sterker de band is, hoe meer vertrouwen het kind heeft en de ouders zal volgen. Zij maken het kind wegwijs in de buitenwereld. Voor het kind is alles nieuw. Via ervaringen, voorleven en uitleg, krijgt deze betekenis voor het kind.

Soms is een kind gewoon op

Je kunt niet altijd voorkomen dat een kind huilt of schreeuwt. Soms is het gewoon uitgeput of overprikkeld. Het is wel aan jou hoe je erop reageert. Of je in verbinding blijft.
Het is als het weer. Je hebt er geen invloed op of het regent of dat het zonnig is buiten. Je kunt wel bewust genieten van de zonnestralen. De regen accepteren of zelfs verwelkomen. Een regenbui kan ook verfrissend zijn en de lucht klaren.

Kinderen merken het natuurlijk als je anders bent als thuis en voelen zich in de kou staan.
Laat je kind dus weten dat het oké is om zich te uiten. Zich gehoord en getroost weten, zal het kind opluchten. Dan kan hij weer rustig doorademen.
Door jouw vertrouwde nabijheid, zal het leren dat er niks ergs gebeurt als het eens moe is en controle over zichzelf verliest.

Als een peuter bijvoorbeeld om snoep zeurt dat op ooghoogte lonkt, kan dat allerlei redenen hebben. Misschien is het iets vertrouwds om op terug te vallen. Misschien heeft ie honger of is ie moe. De kans is groot dat het niet om de lekkernij gaat, maar is dit het enige wat binnen handbereik ligt. Je hoeft het kind dan niet zijn zin te geven. Je kunt kijken waar die werkelijk behoefte aan heeft.
Vaak lees ik het advies om niet hongerig naar de winkel te gaan. Dat is zeker van toepassing met kleine kinderen! Dat ze gegeten hebben en fit zijn.
Het tijdstip maakt ook uit. Op een relatief rustig moment.

Aan het roer

Durf trouw te zijn aan jezelf. Jij staat aan het roer. Dat werkt twee kanten op. Als het kind zich veilig voelt en zijn behoeften worden vervuld, is het eerder tevreden. Daardoor kun je juist de omgeving makkelijker tevreden houden.
Als je je eigen weg volgt en liefde en rust uitstraalt, zal het kind daar op reageren. Op de koop toe zien andere mensen ook dat je verantwoordelijkheid neemt voor de situatie.

Winkel functioneel. Als je winkels afgaat met spullen die geen betekenis hebben voor het kind, geen wonder dat het zich verloren voelt. Als je een middag gaat stadten, kun je beter oppas regelen voor je kind. Misschien kan je partner iets leuks gaan doen met de kinderen, terwijl jij een dagje voor jezelf hebt?
De meeste grote winkels hebben ook een webshop.  
Pas vanaf een jaar of zes (meisjes misschien iets eerder) zullen kinderen interesse krijgen in kleding kopen.

Je wilt dat je kinderen zich thuis voelen, ook buiten de deur. Je wilt dat ze zich onvoorwaardelijk gesteund voelen, maar weet niet hoe je moet reageren als ze vermoeid, overprikkeld en overstuur zijn?
Graag kijk ik met je mee hoe je de leiding kunt nemen in de situatie en in verbinding kunt blijven.

Neem dan contact op:

Sarah Morton
kind-zijn@kpnmail.nl
Tel: 06-83992975

Daarnaast kun je veel terugvinden in Wat je niet verteld is.
Over wat kinderen meemaken in de baarmoeder, in het gezin en in de maatschappij.
Hierbij ga ik zoveel mogelijk uit van hoe het kind het beleeft. En ik laat ouders aan het woord waar zij tegenaan lopen en hoe ze dit oplossen.