Een bekende scene in de supermarkt. Een schreeuwend en wild bewegend kind.
Veel ouders ervaren dit als gênant of zelfs als falen als ze geen controle over de situatie hebben. Maar je hebt niet altijd controle over de emoties van je kind. Aan de ene kant gelukkig maar, het zijn geen robots, maar soms wel lastig.


Oerdrift

Vaak ontstaat een driftbui vanuit opgekropte energie. Het is een soort oerdrift. Wat een natuurkracht!
Soms proberen ouders het kind tot rede te brengen door op het kind in te praten. Maar een kind is op zo’n moment niet voor rede vatbaar. Hij wordt al overspoeld door emoties, kan geen informatie meer opnemen. Er ontstaat vooral ruis.
Je kunt dit het beste laten uitwoeden. Naast het kind gaan zitten en zachtjes gaan neuriën (een liefdevolle tip die ik las in een blog van Kiind*). Rustig in- en uitademen.
Erop vertrouwen dat de bui weer overwaait.

Grijp niet te snel naar middelen, ga het contact aan

Soms moet je het kind uit de situatie halen, bijvoorbeeld als hij midden in het gangpad ligt. Je kunt er verstandig aan doen het kind rustig op te tillen en mee naar buiten te nemen., totdat het weer tot rust is gekomen.
Opvoeders grijpen snel naar ‘middelen’, in plaats van het contact aan te gaan.
In de opvoeding en kinderverzorging draait het te vaak om de hulpmiddelen dan wel controlemiddelen.
Ze geven het kind lekkers, een Ipad of een fopspeen zodat het even stil is. Wat een goed contact eerder belemmert dan dat het iets oplost. Natuurlijk, als het kind honger of dorst heeft, dan moet het eten of drinken. Zo is het heel natuurlijk om een baby de borst aan te bieden als het huilt. Het geeft niet alleen voeding, maar ook troost (wat iets heel anders is dan sussen). Het versterkt de band met het kind.

Sommige ouders zetten het kind zodra het zich op de grond werpt hardhandig in de buggy, waarmee het kind nog meer de stress in gejaagd wordt. Uiteindelijk valt het kind wel stil, van uitputting, maar het voelt zich nog even rot.

Veiligheid

Beschikbaar zijn voor het kind, ook of juist als de stoppen doorslaan.
Bedenk dat een kind geen conflict opzoekt, het zoekt liefde en veiligheid. Zodra hij weer gekalmeerd is wil hij misschien niets liever dan op schoot zitten.
Vaak zie ik de peuterdrift veranderen in echt verdriet. Het kind zit in elkaar gedoken en snikt. Dan heeft het kind nodig dat de ouder zich over hem ontfermt.
We denken dat driftbuien erbij horen. De hersenen van een baby en peuter zijn nog niet genoeg gerijpt om emoties te kunnen regulieren. Wat op zich klopt.
Soms is de aanleiding iets onschuldig. Het kind wil een ijsje en krijgt het niet.
Het ene kind is bovendien temperamentvoller dan het andere.
We moeten alleen oppassen niet alle drift af te schuiven op de peutertijd.

Maatschappij

Soms is het frustratie, soms ook paniek.
De haastige maatschappij, korte lontjes, te weinig tijd om te spelen en te bewegen, emotioneel afwezige ouders kunnen maken dat het kind spanning moet opkroppen. Onvermijdelijk volgt er een uitbarsting.
Sommige kinderen zijn zeer reactief, omdat ze zich structureel onveilig voelen. Hun ouders maken steeds ruzie, of zijn onvoorspelbaar. Het kind leert steeds op zijn hoede te zijn. Door de stress reageert het heel sterk wat er om hem heen gebeurt. Het alarmsysteem is te scherp afgesteld.

Uitlaatkleppen

Een kind heeft uitlaatkleppen nodig.
Spelen en bewegen helpt om zich neurologisch te ontwikkelen en emotioneel beter in evenwicht te komen. Ook het bekende middagdutje kan een uitlaatklep zijn. Door te slapen gaat het stressniveau weer omlaag. Sommige kinderen krijgen een uitbarsting omdat ze oververmoeid zijn.
Het heeft echter weinig zin om een klaarwakker en gespannen kind in bed te leggen. Als het kind slaap krijgt, zal het signalen geven, zoals gapen, in de ogen wrijven. Rode wangetjes.
Dan kun je het naar bed brengen en liefdevol aanwezig zijn totdat het kind in slaap valt.
Een slapend kind wekt zo’n vertedering op, dat je de uitbarsting van daarnet bijna vergeet. Je wordt er zelf rustig van!

Voelen wat je voelt

Soms heeft een driftig kind behoefte aan nabijheid, soms wil het juist met rust gelaten worden. Blijf in ieder geval liefdevol beschikbaar.
Als je zelf de stress voelt toenemen, kom tot jezelf. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar wel belangrijk. Controleer je ademhaling. Wiebel met je tenen. Wees je bewust van je eigen gedachten en laat ze passeren. Voelen wat je voelt, zonder je erin mee te laten slepen.
Wat dan ook voor jou werkt. Wat zelfrelativatie kan ook geen kwaad.
Juist moeilijke momenten geven mogelijkheden om te groeien als mens. Dat is nog eens omdenken!
Op de koop toe kun je je kind dit ook leren. Wanneer hij weer tot zichzelf gekomen is, kunnen jullie terugkijken op wat er gebeurde. Hoe voelde het in zijn lichaam?
Dit kun je al toepassen zodra het kind kan praten.


Zelfs bij een baby kun je de gevoelens al benoemen. Al begrijpt hij de woorden nog niet, hij begrijpt je stem.


*Artikel Kiind
https://kiind.nl/4-tips-help-een-driftig-kind/

Lees meer over kinderen natuurlijk en gezond op laten groeien in Wat je niet verteld is.
over kinderen in de baarmoeder, in het gezin en in de maatschappij


Te bestellen via de (online) boekenwinkel en gesigneerd via mij: redactie@dus-sarah-morton.info
Wat-je-niet-verteld-is

Wat je niet verteld is. 2e herziene druk.

Voor persoonlijk advies kun je contact opnemen via e-mail, WhatsApp of telefoon
redactie@dus-sarah-morton.info

06-83992975