Ik moest even bijkomen van het boek Blinde Timo en het meisje van de bakker.
De tranen liepen over mijn wangen en dat gebeurt me niet vaak bij het lezen van een boek. Het is een liefdesverhaal en speelt zich af in een dorp aan de Franse kust. Het lijkt wel of de auteur er zelf bij is geweest.
Timo moet vaak zichzelf maar zien te redden. Zijn moeder werkt op onregelmatige tijdstippen. Daardoor is er ook onregelmatig eten. Op school wordt hij niet toegelaten, omdat hij blind is. Hij groeit op in armoede. Een groot deel van de dag zwerft hij wat rond.
Gelukkig kan hij terecht bij de vissers, die hun bijvangst opbakken in een pan. Er is altijd genoeg over. Daar kan hij bijna de hele dag op teren.
Hij is geliefd bij de kinderen in de buurt, aan wie hij mooie verhalen vertelt. Weliswaar kan hij niet lezen, maar wel goed luisteren. Hij heeft een sterke verbeeldingskracht.
Op gevoel, tast en geur leert hij zich te oriënteren. Manon (het meisje van de bakker) kende hij vanaf dat ze vijf waren en zij maakte hem wegwijs in het dorp.

Wanneer Manon niet op school is, is hij met haar samen. Een lief, dapper en eigenzinnig meisje. Beiden zijn ze vrij. Tussen hen ontstaat een onbevangen, maar sterke liefde. In het verhaal zijn ze twaalf en zijn ze hun seksualiteit aan het ontdekken en elkaar.
Dan ontmoeten ze Sophie, een doodziek meisje. Ze kan nauwelijks lopen, zo zwak is ze. Haar moeder vraagt Timo om haar verhalen te komen vertellen.
Al snel nemen hij en Manon Sophie op in hun vriendschap.
Sophie is eigenlijk ten dode opgeschreven door een onbekende aandoening. Timo heeft een goede intuïtie voor wat mensen nodig hebben. Hij komt op het idee om Sophie de gebakken zeediertjes te eten te geven. Daar knapt ze vast van op, daar is hij van overtuigd.
Hij heeft het goed aangevoeld. Binnen een paar dagen kan ze al een beetje lopen en samen oefenen ze met zwemmen in de zee.
En Sophies moeder behandelt hen als gezinsleven. Ze zorgt goed voor hen.
Er ontstaat een mooie samenwerking. Het lijkt wel of de auteur er zelf bij is geweest.
Tegelijk is Timo ongerust, omdat zijn moeder al een paar dagen niet thuis is gekomen.
Er wordt navraag gedaan bij de politie, maar elk spoor ontbreekt. Is ze zomaar weggegaan, zonder hem iets te zeggen? Of is er iets anders gebeurd?
Het is een mooi boek, met een goed evenwicht tussen avontuur, hartstocht, ontroering en spanning. Een sterke plot.

Ik voelde al aankomen dat er iets om zou slaan (de tekst op de achterkant geeft het ook al weg), maar dat het zo tragisch zou zijn…
De levens van onschuldige kinderen verwoest, door het egoïsme en de kleingeestigheid van sommige volwassenen. Het raakte me in mijn ziel.
Timo en Manon worden gestraft voor hun liefde. Dat zoiets moois uit elkaar gehaald wordt.
Inderdaad zinloos geweld tegen kinderen. Waarom? En zulke misstanden komen nog steeds voor.
‘Ik lag de hele nacht om mijn moeder te roepen. Dat dachten ze. Maar ik riep om Manon.’
Het Frans voor mama is ‘maman’. Dat klinkt enigszins als Manon.
Ik vraag me af of die auteur die naam bewust heeft gekozen.
Als oude man blikt Timo terug op zijn leven, waarover hij geïnterviewd wordt. Hoe het Manon is gegaan, daar weet hij weinig tot niets van af. Een groot deel van zijn leven was hij op de vlucht. Zou hij haar weerzien?
Dan komt hij een bekende tegen. Destijds een van de kinderen die naar zijn verhalen luisterde. Hij weet meer over wat er allemaal is gebeurd in het dorp sinds Timo uit beeld is geraakt.
Het blijkt heel anders te zijn gegaan dan Timo zich had voorgesteld. De gebeurtenissen hebben ook doorgewerkt in de levens van de andere kinderen in het dorp.
Joshua Stiller heeft al eerder drie romans geschreven vanuit het perspectief van een kind.
Waarin kinderen ontdekken dat ze niet op hun plek zijn in de wereld van volwassenen.
Zijn werk verdient een breed publiek.
Mooie, sobere tekening die goed past bij het verhaal.

Blinde Timo en het meisje van de bakker
Auteur: Joshua Stiller
ISBN: 9789072475718
Uitgeverij: Magister
Te verkrijgen via onder andere Bol.com