peuter-speelt

Van oorsprong zijn kinderen nieuwsgierig, energiek en eerlijk. Ze staan nog dicht bij de natuur en hun gevoel. Door te spelen bereiden ze zich voor op het leven.
Voor zorg, liefde en aandacht zijn ze afhankelijk van anderen.
Een kind dat in de stress zit of hij wel goed genoeg is, kan zich niet vrij ontwikkelen.
Het doet van alles om veilig te zijn en de liefde van anderen te ‘verdienen.’ Dat kost veel tijd en energie, wat ten koste gaat van spelen, ervaren, dromen en… leren.

Veel volwassenen zijn nog altijd afhankelijk van anderen om zich in orde te voelen.
Wie blij is met zichzelf en zijn leven, hoeft zijn geliefden (kinderen) niet te veranderen. Zo iemand kan zichzelf geven wat hij nodig heeft.
Veel ouders zijn onzeker over hun eigen kwaliteiten. Dan willen ze zelf niet zien.
Ze voelen zich mislukt. Als kind kregen ze de boodschap dat ze tekort schoten.
Denken dat hun kind iets mankeert, zegt veel over hun zelfbeeld.
Ze laten het kind onderzoeken, waar een diagnose uit voortkomt: ‘Autisme, ADHD, PPD-NOS, ODD’
De arts of psychiater schrijft vaak al een recept voor medicijnen uit, voordat het onderzoek is afgerond. Hij loopt op de zaken vooruit.
De ouder is opgelucht nu ze weten wat er met hun kind aan de hand is. ‘Het ligt niet aan mij!’
De medicijnen moeten het kind ‘repareren’.

Ouders zeggen: “Mijn zoon is druk, snel afgeleid van wat hij moet doen, hij hangt de clown uit en loopt het liefst weg voor school.”
Gedrag dat ouders raakt, heeft vaak met hunzelf te maken.
Zou je dit vrij vertalen, staat er: “Ik ben onrustig, raak steeds afgeleid van wat me te doen staat, durf mijn eigen gevoelens niet onder ogen te komen en loop steeds weg van mijn eigen leerschool.”
Wanneer ouders dit eenmaal onder ogen zien, is dit een openbaring.
Als zij tot zichzelf kunnen komen, reageert het kind daar positief op.
Natuurlijk zijn kinderen meer dan alleen spiegels.
Het probleem kan ook in het schoolsysteem liggen. Dit legt een hoge druk op het werkgeheugen. Kinderen kunnen geen kind meer zijn en worden volgestopt met informatie.
Ze moeten in hun hoofd gaan zitten, terwijl ze veel meer ruimte nodig hebben.

Met moeilijk gedrag laten kinderen vaak zien hoe beroerd ze zich voelen.
Huilen, schreeuwen, schoppen, slaan.
Tranen kunnen een gezonde ontlading zijn, maar wanneer een kind niet gezien en gehoord wordt, zal het ook niet opluchten.
Je kunt bepaald gedrag afkeuren en het kind en zijn gevoelens accepteren. Het wil gezien en gehoord worden.
Een kind dat mag zijn wie het is, kan zijn kwaliteiten benutten, vrij spelen en leren van het leven.

Zelf ben ik nog steeds bezig om mezelf te accepteren.
Mijn autisme zie ik als een eigenschap, met mooie kanten zoals sensitiviteit, out of the box denken, oog voor details, zaken opmerken waar anderen aan voorbij gaan, rechtvaardigheidsgevoel en eerlijkheid.
Ik vergis me soms, maar bewust liegen kan ik niet.
Ik kan me me juist goed inleven in anderen. Vooral kinderen, omdat ze nog puur zijn en laten merken hoe ze zich voelen.
Zelf ben ik ook nog een beetje een kind, dus kan ik meegaan in hun belevingswereld.
Het autisme heeft ook nadelen, zoals snel het overzicht verliezen, overprikkeld raken en me een buitenbeentje voelen.
Daar probeer ik mee te leven.
Onder gelijkgestemden voel ik me ook thuis.

Iemand is niet ziek of gestoord. Wel kan hij van zichzelf afgedreven zijn.
Het hokjesdenken binnen de psychiatrie en hulpverlening, verbiedt kinderen om op een natuurlijke manier op te groeien.
Het gaat vaak om lieve, gevoelige en creatieve kinderen, met bijzondere talenten.
Als ze zichzelf moeten aanpassen aan de wensen van de ‘meerderheid’, voelen ze zich ongelukkig en kunnen ze zichzelf kwijtraken.
Probeer je eens voor te stellen dat je zelf uren per dag met tegenzin iets moet doen.
In plaats van kinderen in de pas te laten lopen (waar ze zich instinctief tegen verzetten), kunnen we hen de ruimte bieden om trouw te blijven aan zichzelf.
Vragen: “Wat heb jij nodig? Waar word jij gelukkig van?”

Voeding kan een rol spelen. De meeste ouders doen hun best om een gezonde maaltijd voor te schotelen.
Maar de verleidingen liggen overal op de loer en veel producten worden ook gepresenteerd als ‘gezond’, terwijl er suikers, kunstmatige zoetstoffen en E-nummers inzitten.
Kinderen zijn zo vatbaarder voor angsten, somberheid en stress.
Zo puur en natuurlijk mogelijk eten, helpt kinderen (en volwassenen) om in harmonie te blijven en lekkerder in hun vel te zitten. Ze voelen zich fitter, hebben meer veerkracht en kunnen ook beter reageren op stress en tegenslagen. Ook kunnen ze zich beter concentreren.
Eten kunnen we het best zelf bereiden. Zelf aardappels schillen, in plaats van voorgesneden en gekruide stukjes kopen. Verse groenten en fruit, noten, zaden, peulvruchten, eieren en eventueel een biologisch stukje vlees of vis. Dit kunnen we op smaak brengen met verse of gedroogde kruiden en een beetje zout, in plaats van sausjes met allerlei toevoegingen.
Ook snoepen hoeft niet ongezond te zijn. Een stukje pure chocola, gedroogd fruit of een gebakje van eerlijke ingrediënten, is lekkerder dan de chemische rommel uit de fabriek. Ik voel me helderder, scherper en tegelijk relaxter dan wanneer ik zwaar bewerkte dingen eet.

Op sommige scholen voor ‘moeilijk opvoedbare kinderen’, zijn er verbluffende resultaten bereikt door het veranderen van het voedingsaanbod.
De leerlingen bereidden hun eigen maaltijd (onder begeleiding) met verse etenswaren.
Frisdrank werd vervangen door water, voorverpakte koeken door fruit en groenten.
De kinderen of jongeren waren relaxter, konden zich beter concentreren op hun schooltaken en deden mee aan activiteiten, zonder oproer te kraaien of ruzie te maken. Ze leerden samen te werken, zonder dat er meer discipline en controle nodig was. Ze werden prettiger in de omgang, konden beter zeggen wat ze op hun hart hadden en zaten beter in hun vel.
Ze konden vriendschappen aangaan. Zowel binnen de familie, op school als op straat, werden deze kinderen met open armen ontvangen, wat hun zelfbeeld ten goede kwam. Zo kwamen ze in een opwaartse spiraal terecht.
Ze kregen een betere band met de mensen om zich heen.

Een diagnose kan tijdelijk opluchting bieden ‘Nu weet ik waarom ik tegen dingen aanloop’. Maar door het geloof in een defect, wijst het niet de weg naar heelheid.
Volgens sommige mensen staat afzien van psychiatrische onderzoeken, gelijk aan tegen dit kind zeggen: “Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.”
Sommige kinderen ontwikkelen ze zich niet ‘volgens het boekje’. Zij voelen zich anders. We kunnen hun behoeften en belevingswereld respecteren, zonder er een ziekte-beeld aan te hangen. Ze mogen zichzelf zijn.
Verschillen tussen mensen, maakt de maatschappij ook veerkrachtig en divers.
Zo was ik bijvoorbeeld een dromerig en eigenzinnig kind. Daar had ik zelf weinig last van. Het was vooral de school die er een probleem van maakte.
Als ik mensen op me heen had die me in mijn waarde lieten, kon ik harmonieus opgroeien.

Ik verlang naar een wereld waar psychiatrische labels niet nodig zijn. Waar kinderen zich op een natuurlijke manier kunnen ontwikkelen en ze later een unieke bijdrage kunnen leveren aan deze samenleving.
Laten we kijken naar de oorzaak van bepaald gedrag. Het hele gezin en ook de omgeving (waaronder school) speelt een rol.
Soms is het nodig mensen een spiegel voor te houden. Niet zoals bureau jeugdzorg doet, door de ouders als ‘zwak’, ‘pedagogisch onbekwaam’, of ‘zorgweigeraars’ weg te zetten.
Wanneer je kinderen werkelijk wilt helpen, werk je mét het gezin. Vanuit begrip, respect en inzicht.
De ouders krijgen zicht op hun eigen emoties, overtuigingen en patronen. Als ze liefdevolle aandacht schenken aan zichzelf, hun kinderen en (eventuele) partner, kan het gezin helen.
De opvoeders zijn verantwoordelijk om een gezonde omgeving voor kinderen te creëren, waar ze zich op hun eigen manier kunnen ontwikkelen.

In essentie is ieder kind liefdevol, waardig en compleet.
Het heeft een gave, authentieke kern.
Als een volwassene trouw kan blijven aan zichzelf en bij zijn gevoel kan blijven, kan hij of zij het kind ook in z’n waarde laten.

www.voeding-en-gedrag.be/leer-en-gedrags-problemen.html

www.foryou.nl/natuurlijk-gezond/gedragsproblemen-door-voedingsstoffen

www.echtwell.nl/ongewenst-gedrag/

www.positievenood.wordpress.com/2014/01/12/ben-jij-een-diagnose/

www.robderksen.nl/bewustwording/zie-de-mens-onder-het-label

www.robderksen.nl/kinderen-en-jeugd/het-kind-is-de-dupe

www.voedzo.nl/gezondheid/adhd-genen-of-voeding/

www.creatievechaoot.wordpress.com/