Kun je je kind geven wat je zelf niet hebt gekend?

Wat wil je je kind meegeven?

Vaak wordt gezegd dat je een ander alleen kunt geven wat je zelf ook hebt ontvangen. Voor velen is dit pijnlijk. Ze willen hun kinderen een betere jeugd geven dan ze zelf hebben gehad.
Gelukkig hebben de meesten van ons geen rotjeugd gehad. Het was een mengeling van fijne en nare momenten. We kunnen beginnen met de gelukkige herinneringen. Wat uit je eigen jeugd wil je je kinderen wél meegeven? Samen een gezelschapsspel doen, stoeien, of een wandeling aan het strand?

Er werd van ons gehouden, maar het was voorwaardelijk. Zo gingen we ons (onbewust) aanpassen aan de wensen van onze ouders. Gevoelens werden vaak afgedaan aan aanstellerij. Hoe kun je je eigen gevoelens en behoeften dan begrijpen en uiten?
Daarnaast is het bijzonder pijnlijk om te erkennen dat je ouders je niet (altijd) gaven wat je nodig had, dat zij misstappen hebben begaan die je in je waardigheid hebben aangepast.
Dat blijkt ook uit de getuigenissen in Het drama van het begaafde kind, Alice Miller.
Om onszelf te beschermen tegen de pijn, zijn we geneigd om ons jeugd rooskleuriger te zien dan het in werkelijkheid was.

Je kunnen uiten

Volgens mij zijn nog geen 10% van de mensen ongestoord opgegroeid, vrij van kwetsuren en beperkende overtuigingen.
Voor een emotioneel gezonde ontwikkeling is het nodig om je te kunnen uiten. Waarbij ik het heb over echt verdriet, echte angst en oprechte woede, geen klaagzangen. Die laatste krijg je juist als kinderen hun authentieke gevoelens niet kunnen uiten.
Vergeet niet dat kinderen net zo goed plezierige gevoelens als blijdschap en enthousiasme willen uiten. Veel ouders kunnen niet omgaan met de spontaniteit en levenslust van hun kind.

Zich kunnen uitdrukken is ook nog eens hun woordenschat.
Vaak horen we onszelf iets roepen waarvan we hadden gezworen dat we dat nooit tegen onze kinderen zouden zeggen. Je wilt je kinderen niet kwetsen, maar het gebeurt toch.

Gemiste kans

Met dertien jaar kreeg ik nog een zusje. Een bijzonder kind. Zij ontwikkelde ze zich snel en was leergierig. Als peuter kon zij erg claimend zijn. In die tijd wilde ik meestal met rust gelaten worden.
Bijna haar hele peutertijd heb ik gemist. Ik zat op slot. Soms liet ik haar op schoot zitten, maar meestal was ik niet echt beschikbaar. Daar heb ik haar vast pijn mee gedaan. Daar heb ik achteraf spijt van.
Pas toen zij vijf was, ging ik werken aan een band met haar, ging ik me in haar belevingswereld verplaatsen. Had ik een leuke tijd met haar. Zij herinnerde ze zich dat ik haar ‘vroeger’ vaak vervelend vond. Dan probeerde ik uit te leggen dat het aan mij lag en niet (alleen) aan haar.

Hoe doorbreek je de (voorwaardelijke) cirkel?

Door jezelf te geven wat je nodig hebt. Erken je behoeften, van vroeger en nu.
Neem Nu de beslissing om jezelf onvoorwaardelijk lief te hebben, met al je nukken en vooral je leuke kanten. Zo kun je onvoorwaardelijke liefde ervaren, ook als je dit als kind niet hebt meegekregen. Je zult jezelf er nog vaak aan moeten herinneren. Wees daarbij lief voor jezelf.
Door je bewustzijn te trainen krijg je meer vat op je overtuigingen, patronen en gevoelens.
Aan het begin lijkt het of ze sterker worden, omdat je je ervan bewust wordt.
Al snel zul je meer innerlijke vrede ervaren.
Het gaat niet van het een op het andere moment. Het is meer als een ui die je afpelt.
Velen zullen denken dat ze helemaal geen tijd hebben om te mediteren, in een druk gezinsleven. Ze zijn al blij als ze even een moment voor zichzelf hebben.

Navelstaren is een beeld dat velen hebben van meditatie. Je hoeft echter geen uurlang in kleermakerszit te zitten. Ervaren wat er is, je gevoelens en gedachten aankijken, is ook meditatie. Je kunt dit zelfs tijdens je bezigheden.
Je kunt je kinderen erin betrekken. Ervaren wat er is. Bewust worden hoe het voelt in hun lichaam.
Voel je dat je je geduld verliest? Tot tien tellen en diep in – en uitademen. Bij kinderen werkt het en bij volwassenen ook.
Ben je uitgevallen tegen je kind? Oprechte excuses helpen om de relatie weer te herstellen. Je hoeft niet de rest van de dag een boetekleed aan te trekken. Kinderen kunnen zich zelfs ongemakkelijk voelen als je er steeds op terugkomt en je uitput in excuses en uitleg.

Ervaringen

Uit onderzoek* blijkt dat negatieve ervaringen beter onthouden worden dan positieve. Dat is instinctief. Het helpt ons om gevaar te vermijden. Zo onthouden we sterker dat we op moeten passen in het verkeer, dan dat het bubbelbad zo lekker was.
Daarnaast voelt een positieve ervaring als ‘rond’. Je hoeft er niets meer mee, behalve na te genieten. Een negatieve ervaring voelt als onopgelost. Het blijft je bezighouden. Lastig soms, die evolutie.

Ik was tien jaar en had een uitje met oma en opa, mijn nichtje en mijn broertje. We gingen naar de kinderboerderij en er was van alles te doen. De hele dag had ik plezier. Ik kreeg zelfs een boekje over insecten, wat een fascinatie was.
Wat de aanleiding was, weet ik niet meer. Het sloeg om. Ik kreeg een aanvaring met oma. Ik voelde me totaal onbegrepen en raakte overstuur. De stempel die dat drukte op de verder leuke dag, was niet meer uit te wissen.
Het kan helpen om met je kind de dag door te nemen. Benoem vooral de mooie momenten.

Was er een aanvaring geweest? Leg het weer bij en ga daarna iets leuks met je kind doen. Dat zal helpen om het nare gevoel te neutraliseren. Samen plezier hebben. Humor helpt ook.

Het belang van spelen

Tot slot nog een gouden tip: Vrij spelen. Vooral als het fysiek actief is, werkt dit uitstekend om spanningen en ervaringen te verwerken en om zich gewoon fijn te voelen. Kinderen die genoeg spelen, zijn beter bestand tegen angsten en depressieve gevoelens. Ze zijn opgewekter en veerkrachtiger.

Heb je al de eerste schreden gezet op het pad van onvoorwaardelijke liefde en heb je er behoefte aan dat er iemand meekijkt, feedback geeft en je steunt?
Neem dan gerust contact op.

Sarah Morton
kind-zijn@kpnmail.nl
Tel: 06-83992975

Heb je behoefte aan vrijblijvende inspiratie? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief

Bronnen: Negatieve ervaringen worden beter onthouden.

www.indespiegel.nl/psychologie/ons-brein-heeft-klittenband-voor-negatieve-ervaringen

PS: Ik heb het boek geschreven dat ingaat op hoe we kinderen liefdevol, gezond en natuurlijk kunnen laten opgroeien. Het belang van spelen en bewegen. Mogen zijn wie je bent. Gezonde manieren om je te uiten.

Wat je niet verteld is

Over kinderen in de baarmoeder, in het gezin en in de maatschappij