foto (21)

Ben jij een diagnose?

Een diagnose is een term , bedacht door psychiaters wat een soort ” mislukte persoonlijkheid” suggereert.
Als we door één of meer ouders of verzorgers zijn opgevoed die deels vinden dat zij zelf mislukt zijn. Dan is het logisch dat schaamte een onderdeel wordt van ons innerlijk, dat wij deze verstoorde dans blijven doen waar we mee zijn opgegroeid, komt omdat dit is wat ons bekend is en op vele niveaus voor ons bepaalt wat normaal aanvoelt . We hebben geen andere betekenis voor wat normaal is . Waar je het meeste bekend mee bent is wat normaal wordt.
Als je opgevoed wordt met het idee dat je mislukt bent dan creëert dat stress. Je zal je dan zorgen gaan maken en op zoek gaan naar oplossingen om jezelf te ‘fixen’. Er staat door ons school systeem een enorm hoge druk op ons werkgeheugen. Kinderen worden vanaf peuter zijnde al volgepompt met informatie.

Als het kind met stress opgroeit dan krijgt het kind een achterstand op school. Informatie opnemen doen we namelijk met ons werkgeheugen. Als ons werkgeheugen al bezet is door de zorg of we wel goed genoeg zijn dan nemen we geen andere informatie meer op. Door de slechtere prestaties op school komt er nog meer druk op het kind te staan. Waardoor een steeds diepere overtuiging groeit in het kind dat hij of zij mislukt is.

Door stress gieren de stresshormonen door het lijf. Omdat we fysiek vaak niet in staat zijn om te vechten, vluchten of bevriezen. Doen kinderen dit met hun gedachten. Gedachtes wordt gedrag, gedrag wordt gediagnosticeerd. Als gedachtes op hol slaan op zoek naar oplossingen dan kan een kind al snel de diagnose ADHD krijgen. Het werkgeheugen is door de zorgen al bezet waardoor het kind zich niet kan concentreren. Het kind gaat door het sneller denken, sneller praten, sneller handelen. Als gedachten bevriezen, kan het kind stilvallen of zich gaan hyperfocussen op één of twee onderwerpen waar van nature hun talent liggen waardoor ze even hun zorgen kunnen vergeten. Dan kan het kind al snel het etiket autisme krijgen opgeplakt. Kinderen kunnen ook in gedachtes wegdromen ‘vluchten’. Dan zijn ze er met hun gedachtes even niet bij. Dan is de diagnose ADD snel te pakken. Een kind kan gaan vechten, diagnose ODD. Het kind kan vaker huilen, diagnose depressief. Iedere diagnose valt samen te vatten onder stress.

Als we voortdurend het lijdend voorwerp zijn van ons egoïstisch schoolsysteem, waarmee onze waarde wordt gemeten aan de hand van cijfers, dan kunnen we gemakkelijk het geloof ontwikkelen dat we gebrekkig zijn, en de straf en de ontberingen verdienen die we krijgen .
Toch is er een ander deel van ons die weet dat de dingen anders zijn. Door een verkeerde opvoeding kunnen we het geloof ontwikkelen dat we ondeugdelijk zijn maar we zijn van oorsprong goed. Ieder van ons is goed ,compleet en waardig. Wanneer we zelf overtuigt zijn dat we mislukt zijn dan gaan we onszelf daar naar gedragen.
Zo gaan veel kinderen van een opvoeding die hen het gevoel geeft dat ze mislukt zijn. Naar een schoolsysteem die hen het gevoel geeft dat ze mislukt zijn, naar de ggz die hen de bevestiging geeft dat ze mislukt zijn doormiddel van levenslange diagnoses.
Wij weten dat diagnoses gecreeërd zijn door het systeem om mensen gevangen te houden door hen voortdurend te laten geloven dat er iets vreselijk mis met hen is. Het gevoel dat ze door en door verrot zijn en zich daarvoor dienen te schamen! Schande en schaamte draagt ​​vele gezichten , maar heeft het onderliggende gevoel dat er iets mis met je.

Als je nu een volwassene bent dan ben je verantwoordelijk voor waar je nu bent in je leven. Als je niet blij bent met waar je bent, maak dan een verandering in jezelf . Het accepteren van je diagnose zal alleen tijdelijke verlichting geven. Alle ware veranderingen moeten van binnenuit plaatsvinden waardoor de omstandigheden van je leven zullen veranderen.

Dit is niet alleen waar voor iemand met een diagnose, maar voor iedereen . Wij allen moeten leren verantwoordelijk te zijn voor wat we creëren in ons leven. Er zijn geen echte slachtoffers of daders. We zijn allemaal energetische zielen bezig met een dans van het aantrekken van mensen naar ons toe die het licht op onze wonden laten schijnen en de pijn naar de oppervlakte brengen om genezen te worden. Als we die kans weggooien dan worden we terminale slachtoffers en zetten we een handtekening onder een contract voor een leven vol ongelukkigheid.

De ware les voor ons allemaal , of we geloven dat we depressief zijn, adhd’ers, angstig en afhankelijk, verslaafden , of het hebben van een persoonlijkheidsstoornis, is om naar binnen te gaan en daar te zoeken naar onze heelheid . Het leven is een reis van persoonlijke en spirituele groei. Het gaat niet om het nastreven van geld, rijkdom , bezit, seks en prestaties, maar over het openbaren van ons ware zelf , het vinden van onze authentieke zelfexpressie. Al het andere is gewoon een spel van het ego . Het ego draait om overleven en schone schijn. Het leven is zo veel meer!

Het accepteren van een diagnose als verklaring voor onze pijn zal ons niet beter doen voelen. Wat ons zal helen is om de verantwoordelijkheid te nemen voor wat van ons is, en te beginnen aan het pad van zelfgenezing die ons zal leiden naar het hebben van een krachtigere relatie met onszelf in de toekomst . De eerste sleutel om een krachtige relatie met onszelf te ontwikkelen. Betekent dat we moeten leren om onszelf op een dagelijkse basis te bevestigen, door liefdevolle dingen voor onszelf te doen, door onszelf belangrijk te maken, en onszelf en onze eigen genezing een prioriteit te maken. Door met zekerheid diep van binnen te voelen dat we gelukt zijn, uniek en waardevol. Door ons niet meer met anderen te vergelijken. Je hoeft je voor niets of niemand te bewijzen. Je bent al compleet.

Als je voldoet aan alle criteria van een diagnose uit de DSM of dat nu borderline, narcist, OCD, ADD of autisme is, als je nog steeds zelfreflectie hebt en de mogelijkheid ziet van je eigen verantwoordelijkheid in wat er gecreërd is in je leven, dan is er een mogelijkheid voor helen.
De eerste stap naar genezing is door te stoppen om je te identificeren met een diagnose. Gebruik alleen de criteria van een diagnose als lanceerplatform voor je eigen groei . Wanneer je terug kijkt naar de lijst en beseft dat veel van die criteria niet echt meer op jou van toepassing zijn, dan kun je zien waar je bent gegroeid . Zo zal iemand die aan de criteria depressie voldoet steeds meer dingen vinden om dankbaar voor te zijn en zich beter gaan voelen, of iemand die aan de criteria ADHD voldoet stapje voor stapje langer nadenken voor hij wat doet en zal daardoor minder fouten maken. Simpelweg door het instellen van de intentie en de bereidheid om het werk te doen zal men verandering creëren. Iedereen die bereid is om hun eigen verantwoordelijkheid in te zien van wat gecreëerd wordt in in hun eigen leven, kan veranderen.

Het identificeren met labels en diagnoses maakt ons tot slachtoffer en helpt ons niet in onze groei. De enige manier waarop iemands leven zal verbeteren is om te beginnen met innerlijke groei en transformatie . We moeten diep graven in de duisternis waar onze angsten en onze gevoelens van niet goed genoeg zijn zich plaatsvinden. We moeten bereid zijn om door de pijn heen te lopen, in plaats van overlevingsmechanismen te vinden om onze pijn te vermijden. We moeten bereid zijn om ons hart te openen voor liefde en acceptatie, zelfs als we bang zijn om gekwetst te worden. We moeten bereid zijn om te kijken naar het licht , zelfs als we in onze grootste duisternis zijn. Want het is het licht dat ons doet groeien zodat we kunnen opbloeien naar ons volledig potentieel, dan zullen we beseffen dat het zeker de reis waard was.

T. Janssen / Henk Fokker

Positieve Nood.

Bron: Ben jij een diagnose?